قلم شکسته

سلام علیکم
از خواندن اشعارتون بسیار لذت بردم، بسیار موزون و مفهومی بودند.
با افتخار پیوندی در وبلاگ خودم با نام شما ایجاد کردم، به امید اینکه خواندن اشعار شما مایه پیشرفت و ترقی شعرهای خودم و سبب لذت‌های معنوی خوانندگان وبلاگم باشند.
ان شاء الله توفیقات مادی و معنوی بسیاری در مسیر زندگی خود داشته باشید
یا حق  

سلام...
چقدر دیوارها مهم اند، مردم فکر می کنند دیوارها نمیفهمند. وقتی کسی متوجه ی حرفشان نیست به‌اش می‌گویند «مثل دیوار ...» اصلا خیلی ها چه می فهمند دیوار چیست!
دیوارها محل ضبط و نگهداری خاطرات است، محل نگهداری سرهاییست که شانه ای برای پناه جز همین دیوارها ندارند...
اصلا بعضی ها چه می فهمند دیوارها چقدر مهربانند؛ وقتی تکیه گاه بی پناهی آدم میشوند... این دیوارها چقدر عزیزند وقتی بهترین مخلوقات خدا را در خود جای می دهند...
اینان که قدر دیوار ها را نمی دانند، هیچ وقت بی خانمان نشده اند.
دیوارها رازدارترین دوستهای عالمند.

وقتی در و دیوار با هم ترکیب می‌شوند، ما بینشان یک «آه» است. آهی که تمام زمین و زمان را خداوند برای او خلق کرد.
این دیوارها مهم اند... همان دیوارهایی که خاطره ی یک آه را هزار سال است به دوش می کشند، همان دیواری هایی که به کین دشمنان خدا بارها خراب شده اند، اما چه می‌فهمد شیطان که در دلهای مومنان هیچ دیواری خراب نمی شود؛ مگر برای آبادانی.
حالا هر چه میخواهند از ما بکُشند، هر چه می‌خواهند دیوارها را خراب کنند، اصلا بگذار خیال کنند جان ما را زیر آوار دیوارهایی که با بمبها خراب می‌کنند مدفون کرده‌اند. آنها چه می فهند «هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق» یعنی چه!
ما دوباره همه ی دیوارهای خوبمان را می‌سازیم.

خدایا!
اگر به کرم و عفو و مهربانی ات ایمان نداشتم، امشب ناامید می آمدم...
اما حالا که خودت امیدواری این بنده ی گنه الوده را میبینی!...
بیا و دست رد بر سینه ی این امیدوار نزن....



+ شما را به مولا قسم، امشب منیبــــــــ را هم در دعاهاتان یاد کنید.
یا حق.